woensdag 8 december 2010

Mijn eerste Poezielebberlog (door CoCat zonder smakken)

Cow gaat niet over één nacht ijs: dit logje is het resultaat van jarenlang onderzoek naar het lebberen zonder smakken van de drinkende kat. Door een Amerikaanse onderzoeker in een artikel in de NRC van 13-11 (Kinderpagina Kleine Wetenschap).
Kortom een heel erg voorzichtige start dus van de poezielebberlogserie.
Eerst natuurlijk de poeziephoto: links in crijtstreep met wit voetje: CoCattie en rechts met witte broek aan: éminence grise Greettie. 

Het is weer eens bewezen. Katten zijn elegant. Fijnbesnaard. En veel beschaafder dan een hond.
Kijk hoe honden hun water drinken. Een herrie! Een spetters! Katten drinken zonder smakken.
Netjes, snel en ontzettend handig. Hun tong en hun bekje werken zelfs zo verfijnd samen, dat onderzoekers nu pas snappen wat katten doen. Daar hadden die onderzoekers de modernste apparatuur voor nodig. Eerst een razendsnelle camera om de vliegensvlugge bewegingen van de kattentong vast te leggen. En daarna zelfs een robotkattentong, die op commando water oplebberde – snel of juist langzaam. Want een echte kat voert natuurlijk geen opdrachten uit.

Commentaar van Cow: Ziehier in het kort samengevat waarom vrouwen zo sterke verwant zijn aan katten: Ze zijn eleganter, fijnbesnaarder, handiger, beschaafder dan mannen, drinken zonder smakken, en ze voeren nooit opdrachten uit; dat laten ze aan die hondstrouwe primitieve mannen over.

De camera liet zien dat katten hun tong nooit dóór het water steken. Ze laten hem op het wateroppervlak landen, en buigen vlak ervoor het tongpuntje naar achteren. Zo leggen ze dat tongtipje heel eventjes plat op het wateroppervlak. Héél precies, zodat de waterspiegel niet breekt. Dat is ontzettend handig, want het water kleeft een beetje aan de onderkant van die tip. Als de kat zijn tong vliegensvlug weer intrekt, hijst hij zo een kolommetje water mee omhoog. De zwaartekracht, die appels laat vallen en watervallen, die trekt de waterkolom intussen juist naar beneden. Maar voordat de kolom kan instorten, doet de kat haar bekje dicht: Hap! Water! Lekker!
Een drinkende kat lebbert zo in één seconde wel vier keer. Geen wonder dat je het alleen met een snelle camera kan zien. Haar tong vliegt met een meter per seconde naar het water!
De onderzoekers (van het Massachusetts Institute of Technology) waren daarover erg verbaasd. Zij moesten lang rekenen eer ze de robotkattentong precies de snelheid konden geven waarbij het trucje werkt. Katten doen dat zomaar van nature goed.
Grote katten, zoals leeuwen en tijgers, drinken op precies dezelfde manier. Zij lebberen met hun grote tong alleen iets langzamer – net zoals de onderzoekers ook al hadden berekend.

En hoe drinken honden en mannen dan hun water op? Die buigen hun tong naar voren, als een lepel, en scheppen steeds wat water naar hun bek.
Primitief, hoor.

Fijn dankjewel Margriet.

In onderstaande flimpje is te zien dat de kat zijn tong omdraait en de bovenzijde plat op het vloeistoppervlak legt om daarmee wat vloeistof op te trekken.

11 opmerkingen:

  1. Beschaafd en elegant ja, maar wel tergend langzaam. Inefficient dus. De schoonheid wordt als het ware boven het praktische nut gesteld. En daarmee inderdaad weer verwant aan de vrouw.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @Margreet: Voor ons mensen, die geen natuurlijke vijanden meer hebben, is het niet belangrijk hoe snel we eten of drinken. Wij kunnen het ons veroorloven om langzaam en uitgebreid te tafelen. Voor een wild dier zijn eten en drinken dingen die afleiden van de omgeving; op dat moment zijn ze kwetsbaarder.

    De kattenmethode biedt misschien een voordeel in het geval van waterschaarste in droge omgevingen: er gaat geen druppel verloren.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. whahaahha
    erg leuk margreet een lebberlogje:-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Grappig dat iemand de moeite neemt om zoiets te gaan onderzoeken. Ik kan dat wel waarderen.
    Als ik naar dat filmpje kijk vind ik het er een beetje knullig uit zien.

    De techniek van een paard spreekt me meer aan.
    Een paard dat dorst heeft en een emmer water krijgt, steekt zijn neus erin en sjlrlrlrlrp, hij zuigt zo 5 liter naar binnen, in een paar seconden.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Tja.. waarom.. kennelijk is het ooit eens voordeliger gebleken het zo te doen, blijkbaar al lang geleden omdat ook de grote familieleden het doen. Je kunt zo idd drinken uit kleine poeltjes of plassen, met een laag gehalte aan vaste stof/modder?
    Ze hebben ook een hekel aan water en zwemmen?

    Kat langzaam?? Ik dacht dat de katachtigen de snelste dieren op aarde bevatten?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Leuk CoW, dat je gezwicht bent voor de kattenliefhebbers hier.
    Grappig, CoCattie en Greettie samen aan het lebberen. :-)

    Zo gaat dat dus, dat drinken. Mijn kater kan ik sinds ik het gehoorimplantaat heb horen drinken, een beschaafd geluidje.

    Willie.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @COW: Een kat is snel, vreselijk snel. Als onze kater uithaalt heb je geen schijn van kans om op tijd je hand weg te trekken bij het spelen. Zelfs de beweging van je ooglid is te langzaam voor een kat: een kennis van ons is ooit in haar oog gekrabd door haar kat (auw!).

    Maar dat drinken is natuurlijk langzaam.

    @Margreet: Tja, ik denk dat kleinere katten ook natuurlijke vijanden hebben. Kweet het niet, eerlijk gezegd. We leggen de vraag voor aan het panel.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. @Bob voor een jager is drink-snelheid kennelijk niet belangrijk, voor de alsmaar ronddravende prooi wel... zoals het paard.

    @Willy..het gaat wel aardig goed hè, dat lebberen tegenover -en zo ver mogelijk van- elkaar in hetzelfde RoCoco-schoteltje...;)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. @COW: Ja, dat dacht ik eerst ook, maar een hond is ook een jager, en die drinkt precies andersom: scheppend, snel, en met veel morsen.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. @Bob, de hond is (verzin ik) een gemankeerde jager, die in een roedel moet jagen; zonder een goed wapen... en dus langdurig achter de prooi moet aandraven zonder watervrees en dan is snel drinken een voordeel en geluid & verspilling geen probleem.

    Misschien zijn de katachtigen aangepast voor droge, open, gebieden en de hond juist voor natte, beboste.

    BeantwoordenVerwijderen