vrijdag 31 augustus 2012

Francis 'Roccoco' Cotes (door Coqui)

Het Rijksmuseum - nee natuurlijk niet 020 dat nog een eeuw gesloten blijft, - presenteert met trots de allereerste tentoonstelling van Britse portretten uit de 18de eeuw in Nederland: Ladies & Gentlemen. Portretten uit de Britse Gouden Eeuw.
Alle schilderijen zijn afkomstig uit Tate Britain in Londen. Het gaat om werken van bekende kunstenaars als Sir Joshua Reynolds, Thomas Gainsborough en Sir Thomas Lawrence.

Eh..18-e eeuw, wat schiet ons trouwe lezertjes dan als eerste te binnen: Rococo. De tentoonstelling is echter een grote teleurstelling met een bomkrater aan kunsthistorische RoCoco-kansen en -quotes. Welke Britse portretters staan prominent opgesomd tussen hun wuftzwoele Franse Rococo-paintneefjes in de En.Wiki: Hayman, Gainsborough, Reynolds.

Francis Hayman, Exeter 1708-1776 Londen,
De schrijver Samuel Richardson omringd door zijn tweede gezin, ca. 1740-1741, olieverf op doek, 99 x 125 cm, Tate Britain, Londen is één van de eerste Britse Rococo-familieportretten. Op deze site kun je desgewenst nog inzoomen op details. In MUSE11(pdf) staat ook een afbeelding.
De Rococo was in het begin van de 18e eeuw in Parijs, Frankrijk een reactie op de knellende grandeur, symmetrie en strenge regels van de barok, in het bijzonder die van het Paleis van Versailles. De Rococo-kunstenaars verkozen daarom een ongedwongen elegante, informeel schertsende, organisch bloemrijke en plantaardig sierlijke benadering van de kunst en architectuur in natuurminnende Engelse landschapsstijl.


Het absolute hoogtepunt van Gainsborough, leerling van Hayman en getrouwd met natuurlijk kind Margaret, is het schilderij van zijn dochter Margaret, een eloquente gehoorzame zwoelkastanjegrijze schoonheid met een rose roosje in haar decolleté. Dit Rococo-toonbeeld straalt een wittily, zeer elegante en teasing dialoog uit vol ongrijpbare en camouflerende taal en gebaren, verfijnde gevoelens en subtiele kritiek. Papa was zuinig op z'n liefste dochter en kleedde haar van hoog tot laag in volledig afgesloten, liefst ravenzwarte, kleding. Paps inspanning wierp zijn vruchten af want dochterlief bleef vruchtloos ongetrouwd en onbemind. Snel door dan maar naar een echte natuur-frivole rococo-schilder: Francis Cotes. Zou Cotes de succesvolle Colijn de Coter naar de powdered wig kunnen steken?

Francis Cotes schilderde portretten van vrouwengewaden die ontsnapt lijken aan plafondspiegelingen van Elftelingdroomprinsessen. Ongedwongen openhangende kleding met veel roseboomrozerode en gesmet witte ruches, afgewisseld met naakte kokoskuscremeblanke ouderdomsgesproete huid. Lieflijke engageantes en ponjetten met luchtige karakter. Het kleurgebruik typeert zich door zachte tinten, met veel gebruik van pastel. De vormen zijn losser, er is vrolijkheid en frivoliteit; opschietende plantenmotieven, vruchten, schelpen, asymmetrische krullen en guirlandes. Een kokarde rozet van rosewoodrood, een pastelsilverpink collerette met ruches over het ravelijndiepe decolleté, doorschemerende oudroze blote schouders onder een fijngeweven koraalroze cotta en robijnrode cotte. Op het hoofd altijd een pastelparelmoer 'rococo' poederpruik ter camouflage van het onvergeeflijk onnatuurlijk bijgeverfde zwartmahoniebruine haar.
Dit is het overtuigende bewijs dat Rococo een cokette combinatie is van Frans asymmetrisch Rocaille en Coqui(lles), van schelpen en fluitkikkers, van BarocCo (een onregelmatig gevormde zilvergrijze parel) en Rocaille (een populaire vorm van de tuin- of interieur-versiering met behulp van geluksschelpen en maansteentjes)​ die deze verfijnde en fantasierijke stijl in zijn essentie beschrijft.

Da capo naar Margaret-lover Gainsborough. Er waren tijden waarop het leek dat muziek het beroep van Gainsborough was en schilderen slechts een afleiding. Gainsborough had veel muzikanten in zijn vriendenkring en schilderde er vele, zoals de jongste zoon van JS Bach: Johann Christian Bach, ook wel de Italiaanse, Londonse of Roccoco Bach.
Rococo-muziek kenmerkt zich door intieme kamermuziek met uiterst verfijnde versieringsvormen.

Johann Christian 'Rococo' Bach heeft ook een eigen kanaal op YouTube. Automatisch gegenereerd met 910 videoos. Met aanbevolen videoos. Hieruit een kleine persoonlijke Rococo-Concert-selectie.

donderdag 23 augustus 2012

Go Coqui GobGo



©Margreet
Lang geleden logde ik al eens over een Atalanta-herfstoverval op mijn Ivy-Hedera Helix Arborescens. Het ene weekend vlogen de Atalanta's op en af, het volgende weekend niemand te zien. Recente aanvullende informatie op een boeiende botanische lezing benoopte een navolglog. De sympathieke zilvergrijze natuur- & filmvrouwe in zwierige maanrok Josephine Hamming heeft de afgelopen acht jaar een documentaire gemaakt over de vliegoveruren van de trekvlinder Atalanta. Go, Butterflies, Go of eigenlijk Butterflies, Go!, want Go, Butterflies, Go was een ouder filmproject op 16mm.

De documentaire begint in Sint-Petersburg in augustus en eindigt daar een jaar later na een om-slagje Marokko.  Op zoek naar de optimale leef- en voortplantingsomstandigheden vliegt de Atalanta met de seizoenen mee om grote droogte, hitte en vrieskoude te ontlopen en om steeds de juiste verse waardplantblaadjes tegen het lijf te lopen. Brandnetels om op voort te planten en rottende vruchten (zoals margreets pruimen begin september) om op bij te tanken. Het Atalanta-vrouwtje zet haar eitjes af na paring met een territorium-mannetje;  de rupsekienders eten braaf daar de buikjes vol, verpoppen en vliegen dan in de juiste seizoensrichting verder naar Petersburg of Casablanca. Een Atalanta leeft, geschat want veel is er natuurlijk niet bekend, 3 - 4 maanden. 
Hij fladdert zelfs ieder jaar heen en weer over het kanaal naar Groot-Brittannië. Daar doet hij dan een aantal uren over bij 14 km/h. (Heeft iemand nauwkeurig de vliegtijd opgemeten?) Josephine ving ze op in Normandië op Pointe du Hoc tussen Omaha en Utah Beach. Dat is niet de kortste oversteek.

©Margreet
In de mooie HD-film in augustus in Finland zitten de Atalantas nog op het statige Koninginnekruid (Eupatorium) te fourageren. Het wordt de hoogste tijd voor een herfstvakantievluchtje Oost-Nederland via Sint-Petersburg.
Volgens een UK-website produceert de Red Admiral eenmaal per jaar een nieuwe generatie. Die komt half- augustus tot begin oktober uit de pop. Dan zijn mijn Atalantas dus waarschijnlijk de laatste verse lichting geweest en geen migrerende Atalantas uit Finland. Ik heb ze afgelopen vrijdag ook niet rond het Koninginnekruid van de Heul zien fladderen.

Er is een website waar (maandelijkse!) vlindertellingen worden bijgehouden: Vlindermee!  2010 was een erg goed Atalantajaar, vooral in augustus en september. En dus ook nog begin oktober. Vanaf nu allemaal..pp Atalanta's tellen.
Het zijn evolutionaire kleine wondertjes, die vlinders. Vele malen kleiner dan de mens, met een brein dat je met gemak in een gevulde kies stopt, maar wel vele malen functioneler en uitgebreider uitgerust dan het mensenbrein: GPS incl. kaarten West- en Oost-Europa, zeer gevoelig reuksysteem, verpopper, voortplanter, opblaasbare vervliegvleugels, kleefpoten. Wat kunnen ze eigenlijk niet: gitaar spelen, autorijden, internetten. En missen ze dat? Nee natuurlijk niet, ze vervelen zich nooit al fladderend en windsurfend door heel Europa.

In Sephientjes film zitten mooie opnamen van een uit de pop kruipende Atalanta. De vleugels zijn kreukelig gevouwen en moeten worden opgepompt met een rode kleurstof. Dan even drogen en vliegen maar.
Naar de ivy, van de Holly and the Ivy; hulst en (struik)klimop zijn beide openluchtmuseum kruidentuin legendeplanten in het tweedehandsboekje dat ik onlangs van een goede zilvergrijze wonderfee kreeg toegetoverd op een lommerrijke Uddelse Kampweg midden op de HogeVeluwe.
The holly and the ivy, now both are full well grown,
Of all the trees that are in the wood, the holly bears the crown.

De ivy komt er een beetje bekaaid af, terwijl deze altijdgroenling symbool staat met zijn hechtwortels voor gehechtheid, trouw, vriendschap en vasthoudendheid; met zijn altijdgroene blad voor het eeuwige leven; en met zijn drielobbige blad voor de heilige drie-eenheid. Hulst staat ook voor eeuwig leven, geluk en gezondheid. Christenen zagen bovendien in de scherpgepunte bladeren een doornenkroon, in de rode bessen Jezus bloed en in het harde hulsthout het kruis. YT-tje met bekende melodie.
Een korte film van Josephine over mieren (ants) kan online worden bekeken. Josephine heeft ook een YT-kanaal met interviews en action shoots. Ze had het tijdens de lezing over haar Academy Award; een Dutch Postcode Lottery DOEN Award uit 2001, soort van gouden Atalanta-Kalf met vleugels; zelf had ze toen ook (nog) goud-blonde haren. Tussen de 'Oscar' Academy Awards heb ik haar niet kunnen vinden.

Die mooie natuurlijke speciaal gecomponeerde filmmuziek bij GobGo is natuurlijk van Johan S. Riphagen, die bovennatuurlijk wordt uitgevoerd door de beste natuurtalentmuzikanten van het Rockoco quintet(pdf).