woensdag 28 augustus 2013

Weg Scheveningse


Er stond een comeraman voor
een havenweg met gladde stenen.
Toch braken de baren verlaten
in zand, zout en traan.


– Het is, zoals het was,
het vuur is nu vergeven,
en fietsers, auto’s, trams,
met zeilen opgeheven,
glijden solo naar zee.
Van stenen naar het strand.


Brandend vocht bezwijkt,
beneveld knippert de fee,
zacht en hard als zand
bakken misttroost mn kim.


Met Hulp van en Dank aan Leo Verhoeven

dinsdag 13 augustus 2013

Plofwolf, -schaap & -mens

-Uneingeschränkt der natürlichen Wolf-Dynamik ausgesetzt-
Deze mooie Naturphilosofie las ik onlangs met een behulpzame verrekijker op een Schild te Rügen. Ook op dit terrein zijn de Österburen de kluit Hollandse kleinzielige plofkippige predatoren zonder kop weer eens ver voorbij gestreefd. Wat is er gebeurd? Een Duitse wolf heeft het gewaagd illegaal, zonder de juiste papieren en de juiste instanties te verwittigen, de imaginaire staatsgrens tussen Nederland en Duitsland over te steken, om zich te gaan laven aan onze laaglandse plof-schapen, -bevers, -kippen, en -zwijnen. De wolf was eigenlijk ook allang uitgeroeid in (West)Duitsland en omdat, vanwege het niet-imaginaire ijzeren gordijn ter bescherming tegen ongeoorloofde oostwaarts gerichte imperialistische gersnoverschrijdingen, Oostblokkers maar zeer beperkt westwaarts konden abreizen, werd de wolf ernstig gehinderd in zijn rechtmatige pogingen om zich terug te roeien in het westlandse eko-milieu.  Met het abbauen der Eiserner Vorhang vanaf 1990 konden opeens wel weer vrijelijk vriezen naar rügen en wolven naar luttelgeesteren.
Bravo Jelle, driewerf bravo (pdf, moeilijk!) voor de Oudnederlandse duidelijke uitleg van het eco-miliieu te Luttelgeest: kleinzielig. Hier de bijbehorende weekdier-foto (pdf) van dit heerlijke stukje.
Ik moet bekennen, Jelle, dat ik mij ook heb bezondigd aan vage en bibberende fotootjes van wolven. Maar de schuld daarvoor komt geheel op het conto van de inheemse Djurgården met een wel heel erg natuurlijke schuilboshabitat voor het wolvenroedel.

Na de vondst in Kleinzielig bleek het erg moeilijk om te bepalen of De Wolf nu een Canis lupus was of een (wolfs)hond. Dat komt omdat eigenlijk alle honden plof-wolven zijn. 
De plof-wolf (Canis lupus familiaris) is pas geschat 20.000 jaar oud en verkreeg zijn grote variatie door menselijke opgefokte opploffende onnatuurlijke kunstmatige selectie.
Er zijn daardoor inmiddels honderden plof-wolf-rassen bijeen gefokt, hoe kaler, en kreupeler en lelijker, hoe liever en destebeter voor het menselijk Ego(isme).