donderdag 18 november 2010

Kohl-und-Pinkel Tour (Von Kohler)

De DB-Regio hunderdtien gaat op 12 december in de mottenballen vanwege een modern aanbesteedde S-bahn-concessie voor Bremen, gegund aan de NordWestBahn. De nieuwe stellen stonden popelend uitgerangeerd in Oldenburg. De nostalgie-Tour begon zondagochtend na 25 autokilometers om 07:40 in Salzbergen.
Eerste stop was Leer (Ostfreesland) alwaar de Stadtrundgang flink werd gehinderd door Regen. Hele lange winkelstraat en zelfs een Waage bij de haven. Er hing al straatverlichting voor de Weihnachtsmarkt. Aan te bevelen voor Noorderlingen; directe treinverbinding vanaf Grönn.
Wie wat meer historische omgeving wenst reize door naar Bremen. Ondanks dat het reeds donker was bij de bezichtiging maakte de Stadt indruk, mooie pleinen en historische gebouwen; een aardig Art-Deco Gesamtkunstwerkstraatje Böttcherstraße, mooi rivierfront met Pannenkoekenboot en een Altstad met snoeperige ambacht-huisjes im Schnoor.

Bremerhaven heeft een mooi nieuw scheepvaartmuseum, maar dat bleek onverenigbaar met de strakke dienstregeling. Die overigens helemaal klopte, inclusief de materieelomloop en Bouwserie 103 inzet. Slechts een enkele geplande hunderdzesenveertig bleek vervangen door een hunderdelf.
Hieronder een impressie van de reis op muziek van Buxtehude, een plaatsje westelijk van Hamburg en met een doorgaand dieselstel verbonden met Bremerhaven. De gezongen tekst kon niet meer worden aangepast en is niet  helemaal relevant.


Voor de echte doorzetter volgt nog 'After the break' Gröönkohl, Pinkel(n), Plattdütsk, Kohlzeit, Lethe & Symmetrie-tijd.
Plattdüütsch lijkt erg veel op Nedersaksisch, de informatietafels in Leer bevatten ook Plattdütske tekst. Verder een winkel waar boerenkaas wordt verkocht. Voor Freeslanders een linkje naar het Oostfreeske Kookbook  met Grönkohl en Puffert; Boffert, dat kreeg ik altijd bij mijn tante in Kampen. döör = deur; dööp = doop.

In Oldenburg van de voorvaderen zei de juffrouw van het Hbf-toilet (met apart urinoir-bereich): Moi.. machen Sie kleines...? Pardon, was?.. wollen Sie pie-pie?... Nein bitte.. gross..!! De voorvaderen kwamen uit de omgeving van de Lethe: aan de rand van de Fehnen. Daarom voel ik mij ook altijd zo thuis in deze omgeving. Bij bahnhof Augustfehn kruisten wij een karakteristieke Noordnederlandse Kompanjonsfeart. Ik begrijp nu ook dat deze arme drommels op pad gingen naar Groningen en Friesland om geld bij te verdienen als hannekenmaaier en door de geringe verschillen in taal gemakkelijk aan een leuke Friezin van de Hoek bleven hangen.
Die Hollandgänger kamen hauptsächlich aus den von großer Rückständigkeit und Armut geprägten Landstrichen wie Oldenburgerland. 


Bij Schnoor of snoer in de Bremer Altstad gingen wij wat traditioneels eten: Kohlpfanne, Es is wieder Kohlzeit. Grönkohl met worst en kasseler. De worst heet Pinkel.. het is een soort vegerarische worst.. met veel graan.
Op de rekening stond echter: Braun-Kohl Pfanne, maar dat klopt want in Bremen zeggen ze: Bruunkohl tegen Gröönkohl.

We kregen ook onderricht in de symmetrie-tijd van de DB met gespiegelde dienstregeling in de tegenrichting: daardoor kruisen treinen elkaar altijd precies om het hele uur en het halve uur. Als je trein om vijf voor het heel aankomt, weet je dat om vijf over het heel een trein retour gaat.

Op het perron kom je altijd, nabij de lok, leuke spoor-mannen tegen; nooit vrouwen. Vrouwen zien de trein slechts als transportmiddel. Ze hadden vaak drie-kwart laarzen aan met een daarboven uitstekende lange kniekous met een leuk versierde boord.
In Bremen begon een spoor-man een verhaal over Hannoverse vierzweifunfs die worden ingezet op het traject Bremen-Nordenham via Hude. Hij was zelf op weg naar Nordenham, daar met de bus naar Blexen en vervolgens met de Fähre over de Weser naar Bremenhaven. Onze planner had die optie ook overwogen, maar niet aangedurfd.
Er zijn veel plaatsen op -hude, zoals Ritterhude en Buxtehude. Ook veel plaatsen met een X, zoals Buxtehude, Cuxhaven en Blexen.

Om 21:40 waren we weer planmässig in Salzbergen met de overkapte bouwserie 43 en de weeë geur van de nabij gelegen oudste Spezialraffinerie ter wereld.

Op verzoek van Willy een Xiwel-Google-Tour-map:

Kohl&Pinkel Tour weergeven op een grotere kaart

19 opmerkingen:

  1. Bij terugzien van het filmpje twijfel ik nu toch over de vrouwen. Staat daar een blonde krullenbol op hakken stiekem geëmancipeerd een foto te maken van de vertrekkende hunderddrie?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk gedaan die YT. Lieve kleine stationnetjes en imposante grote.
    Knap ook. Erg knap. Wat ben je toch een handige jongen.
    De tekst is bijna begrijpelijk. Dat is een beetje jammer.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Tja, goede info, dat wel. Maar om nou te zeggen dat het lekker leest, nee.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Klinkt een beetje zuur, Margreet. Je weet best dat ik niet alleen op 'lekker lezen' uit ben.

    Ik zeg gewoon dat ik de info goed vindt. Maar laat ik het dan anders zeggen: ik vind het geen prettige schrijfstijl. Dat mag toch? Daar ben ik dan toch ook vrij in? Juist omdat smaken (mogen) verschillen? Dat Marjan een andere mening heeft, doet daar toch niets aan af?

    Misschien staat er overmorgen wel een stuk dat ik wel kan appriciëren. Zou zo maar kunnen. Maar vandaag vind ik dit.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Die eerste vind is trouwens ook zonder t.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Weest allen niet ongerust, mijn schrijfstijl zal ik niet veranderen hoor; ik voel mij er te zeer bij thuis.

    Ja Marjan, ik ben een knappe jongen, maar daar over meer in een volgend logje.
    Voor mijn Mar's doe ik altijd extra mijn best, om maar indruk te maken, maar het moet ook weer niet teveel moeite kosten.
    Ik gebruik Windows Movie Maker, een simpel gratis programmaatje, dat standaard wordt bijgevoegd bij XP, Vista.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. ik ben helemaal overvoert geloof ik.hier speelt zoveel door elkaar ...hmmm nou ja gaan jullie dit reisje binnenkort maken Margreet?

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik had ook meer moeite om de tekst te begrijpen, vooral het vele Duits erin is lastig.

    Maar Cohler, ik begrijp dat je een hele leuke nostalgische treinreis gemaakt hebt.
    Veel informatie voor wie dat wil weten.

    Kiepkeerls waren marskramers.
    Leuk filmpje. :-)

    Ik miste nog een plattegrondje van de reis.

    Willie.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik ken in Duitsland alleen Grünkohl = boerenkool.

    Ik vermoed dat CoW een kleine cultuurschok teweeg brengt bij het lezerspubliek van Greetje. Dat is goed voor jullie geestelijke flexibiliteit! Een tekst die niet als een McDonalds Hamburger lekker makkelijk naar binnen glijdt (no offence, Margreet), maar meer als een sneetje volkoren roggenbrood met macrobiotische wortelsalade. Je kauwt er langer op, in het begin smaakt het niet, maar als je doorzet dan merk je dat het goed voor je is.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Het is aan iedereen te bevelen, een scherpe Duoblogpartner, heel ontspannend en ontstressend.

    Ik heb ondertussen alweer een Sinterklaaslogje in laat-barok tot vroeg-rococo-stijl geschreven.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Margreet, nog één reactie en dan neem ik me voor om er de rest van mijn leven niets meer over te zeggen of te schrijven. Ik bedoel dan het gefilosofeer en gekat over wel of niet reageren, over veel of weinig reacties, vermeende verplichtingen etc..

    Er zijn blogs die ik vaak lees en waar ik zelden reageer. Ik lees ze omdat ik die blogs goed vind. Ik reageer dan toch niet omdat ik me daar niet toe geroepen voel. 'Wie zit er op mijn reactie te wachten?', denk ik dan, of 'wat heb ik er aan toe te voegen?', of ik voel een drempel, een soort drempel als wanneer je naar een lezing gaat met een zaal vol mensen die je niet kent. Ik ga dan niet van alles door de zaal roepen, alleen als ik heel graag een antwoord wil, stel ik een vraag.
    Ik reageer vooral op blogs waar ik een 'keukentafelgevoel' heb. Als je met mensen die je kent aan een keukentafel zit en iemand maakt iets mee en vertelt daar over, dan reageer je daar op. Het voelt heel raar om niets te zeggen tegen iemand die bij je aan tafel zit en iets vertelt.
    Jij en ik zijn ooit bij elkaar aan de keukentafel terecht gekomen. Misschien was het de tafel van Assyma, ik weet het niet meer.

    Bij mijn keukentafelgevoel hoort het idee dat je welkom bent; lachen om elkaars grapjes; meeleven met elkaars leed; oprechte interesse in de ander; lekkere koekjes; goedbedoelde adviezen; ergernis; een keer een flink meningsverschil, goedmoedig gekibbel; een plagerijtje.
    Als jij iets schrijft en ik lees het dan reageer ik als er iets in me op komt en dat is meestal zo. Aan een keukentafel met mensen houd ik mijn sneb zelden dicht. Alleen als ik niets van een onderwerp af weet wil ik nog weleens heel even zwijgen maar zelfs dan kakel ik er rustig overheen.
    Als ik een reactie zie van iemand die ik niet ken met een linkje dan kijk ik op haar of zijn blog wat voor iemand het is en wat hij of zij te melden heeft. Als het klikt blijven we bij elkaar reageren. Vaak blijft het bij één keer. Ook best. Ik nodig in het echte leven ook niet iedereen uit om bij me aan de keukentafel te komen zitten.

    Met succes of kwaliteit heeft het weinig te maken. Toen ik met bloggen begon had ik niet het plan om te gaan werken aan een 'keukentafelgevoel'. Het was er ineens.
    Meestal vind ik het prettig maar soms heb ik zin om lekker op iemand te schelden maar voordat ik op 'verzenden' druk haal ik het weer weg.

    De meeste lezers op mijn log reageren niet. Soms komt er iemand langs die blijft hangen en meerdere logs achter elkaar gaat zitten lezen. Ik kan dat zien aan de achterkant van mijn weblog. Dat vind ik leuk. Dat zo iemand niet reageert daar zit ik niet mee.

    Op twitter had ik al heel snel een 'keukentafelgevoel' terwijl ik me had voorgenomen om daar vooral politieke informatie te 'lurken'. Ik leef nu bijvoorbeeld mee met iemand die ik helemaal niet ken. Zijn zoontje ligt in het ziekenhuis met een ontstoken blindedarm. Hij is nog onder narcose. De vader zit bloedzenuwachtig op de gang te twitteren. Ik ga straks kijken of het kind alweer bij is.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. @Margreet: Ik bedoelde de geestelijke flexibiliteit van de lezers. Bij het nalezen van mijn eigen reaktie is dat inderdaad onduidelijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Tja Margreet, als er iemand( CoW ) bij ons aan de keukentafel komt zitten (bij jou en mij) die verhalen vertelt of verslag doet dan vind ik het onbeleefd om niet te reageren.
    Ik las al bij Cohler dus ik 'kende' hem wel.

    Willie.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Een mooi verslag met veel herkenning.

    In 2004 was een van plaatsen waar ik het eerst doorfietste Salzburg, waar een mooie oude zwarte loc onder een afdakkie staat. Via de Poolse grens was Buxtehude aan het eind van die fietstocht. Eigenlijk had ik in Hamburg al de fiets aan de wilgen willen hangen, maar toen zag ik daar een snelpont naar Stade. Een leuk stadje dat ik nog weer eens wilde bezoeken. Daarna toch maar met de trein naar Alkmaar. En die liep in Buxtehude vast. Een seinstoring nam dik een uur. Ik zat met nog een heel stel Duitse fietsmeenemers voorin. Het leek op de trein die je her en der toont. We hadden het schuifraam naar beneden en zo konden we goed de besluiteloosheid van de stationschef en de machinist horen. Werd het nog even wachten, of moesten er toch maar bussen komen? Na een uur kwamen dus de bussen, en daar heb ik mijn fiets met bagage in weten te prakken. Ik had niet voor niets een kaartje voor de fiets gekocht. :-) Vervolgens ging de bus langs alle lege stations om te kijken of daar iemand was. In Harburg kon ik via de S-Bahn en later via wat RE's naar huis. Zeer vermakelijk allemaal.

    Stade-Harburg had ik 3x zo snel kunnen fietsen, maar het regende inmiddels.

    Leer, Hude, Oldenburg, Bremen ken ik weer van andere fietsvakanties.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Speciaal voor Willy en Xiwel heb ik nog een Xiwel-Google-Tour-map toegevoegd.

    Salzburg ligt in Oostenrijk, wij startten in Salzbergen. Die lok (BR 43) staat er nog, savonds keurig verlicht.
    Die hunderdtienen rijden al zo'n 50 jaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. @CoW: Verander even m'n Salzburg (hoe kom ik er op?) in Salzbergen.

    Die hoofdbaan Bremen-Osnabrück-Alkmaar heb ik een paar keer getreind, maar dat waren van die dubbeldekker RE's met makkelijke instap.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. @Xiwel, het is hier geen web-log; je kunt alleen weggooien; maar laten we het verzoek nog even aan de hoofdbeheerder voorleggen.

    DoSto's volgens onze planner (Doppelstocks) die oude zijn n-wagen.

    Osnabrück is een Turmbahnhof, je moet altijd overstappen als van Bremen naar Bentheim wilt.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Dank je wel CoW, ik kon de reis nu heel duidelijk volgen.
    Leuk gedaan, ik heb ook op de symbooltjes geklikt.

    Willie.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Graag gedaan, Willy het was ook leuk om te doen. En dank aan Xiwel voor de inspiratie.

    BeantwoordenVerwijderen